A ถุงนอนเป็นถุงที่ใช้สำหรับนอน
หน้าที่ของถุงนอนคือเพียงรักษาการสูญเสียความร้อนให้น้อยที่สุด ในขณะที่ร่างกายมนุษย์ภายในถุงนอนจะสร้างความร้อนอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาความอบอุ่น ความร้อนที่เกิดจากบุคคลและสถานการณ์ที่แตกต่างกันนั้นแตกต่างกัน ระบบวัดระดับอุณหภูมิของถุงนอนทั้งหมดมีพื้นฐานมาจากร่างกายมนุษย์มาตรฐาน แต่โดยทั่วไปแล้วร่างกายมนุษย์มาตรฐานดังกล่าวไม่มีอยู่จริง
เพื่อกำหนดระดับอุณหภูมิของถุงนอน ต้นแบบถุงนอนจะต้องได้รับการทดสอบกลางแจ้งก่อนการผลิตเชิงพาณิชย์ ผู้ทดสอบมักเป็นคนที่มักอาศัยอยู่กลางแจ้ง เช่น ทหาร ไกด์ภูเขา เป็นต้น โดยต้องทดสอบในสภาพแวดล้อมภาคสนามเป็นเวลาหลายสัปดาห์ จากนั้นจึงให้คำแนะนำแก่ผู้ผลิตเกี่ยวกับถุงนอนอุณหภูมิที่สะดวกสบายและอุณหภูมิที่สูงเกินไป
ข้อมูลขยาย
ในช่วงทศวรรษที่ 1830 การเดินป่าและการตั้งแคมป์เริ่มได้รับความนิยมในยุโรป และความต้องการอุปกรณ์กลางแจ้งก็เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถุงนอนกลายเป็นสินค้าเชิงพาณิชย์ และผู้ผลิตเริ่มติดฉลากบนถุงนอนเพื่ออำนวยความสะดวกให้ลูกค้าเลือกตามความต้องการเมื่อซื้อ
ระดับอุณหภูมิที่ทำเครื่องหมายไว้ที่จุดเริ่มต้นนั้นง่ายมาก มีเพียงสามความแตกต่างระหว่างฤดูร้อน สามฤดู และฤดูหนาว วิธีการแยกความแตกต่างนี้ค่อนข้างหยาบและสามารถเลือกได้ตามอุณหภูมิการใช้งานโดยประมาณเท่านั้น ต่อมาบางยี่ห้อของถุงนอนเริ่มให้ค่าระดับอุณหภูมิสองค่า: อุณหภูมิที่สะดวกสบาย และอุณหภูมิที่รุนแรง
